Na skraju Gór Durnhal, tam gdzie ścieżki kończą się bez ostrzeżenia, pojawił się Kael Bezimienny. Nikt nie pamięta, skąd przybył ani kiedy ostatni raz widziano go wśród żywych. Jego płaszcz pachnie popiołem, a buty noszą błoto z miejsc, których nie ma na żadnej mapie. Gdy wchodzi do karczmy, rozmowy cichną, a najstarsi gracze zerkają w stronę drzwi, gotowi do ucieczki. Kael nie szuka złota ani sławy. Podobno zbiera imiona tych, którzy zginęli od jego ostrza. Mówią, że na jego ramieniu siada kruk, który zna datę śmierci każdego wędrowca. Gdy Kael przechodzi przez las, potwory cofają się w cień, a strażnicy w miastach zamykają bramy wcześniej niż zwykle. Teraz zmierza na południe, tam gdzie czeka ktoś, kto podobno pamięta, kim był zanim zapomniał swoje imię.