bu benim hayatım tutamadım ellerimden kaydı sigaraya başladığımda tam iki liraydı ilkokuldan kaçtığımda altı yaşındaydım bi camide yattığım gün hava eksi altı bomfunkın kasedini aldım ve odamdan marilyn manson posterleri kalktı o zamanlar bende hayat belirtisi vardı salak gibi en ucuz mikrofonu çaldım eskiden altı değil gözlerim karaydı şimdi bunları yazarken gözlerim karardı nefret etmek için yaşım müsaitti ve kendime gelmem için bir vesait vardı bir gün odada buldular beni yarı baygın sonra verdiğim sözleri yine hiçe saydım utancım anneannemin bileziğini çaldım onunla da kıyafet ve biraz içki aldım sahneye ilk çıktığımda üç yüz kişi vardı yarısından fazlası da zorla bilet aldı ben hiçbi bok içmiyoken dokuz albüm yaptım iki senede bi o kadar albüm çöpe attım seninki palavrayla mixlenen bi şarkı süslü cümleler beni hiç etkilemez tatlım durdurdum kalbimi bu mutluluğun şartı bazen ekmek almak için kredi kartı bilmiyorum dün gece ben hangi evde kaldım doktor söyle bende biraz umut var mı iki seansla kapıyı pis yüzüne çarptım üç yüz milyonla dört şişe viski sana kaldı yaşarken ben içimde bir ceset yarattım çabalarım boş gezenin hep gözüne battı şimdi ben de boş gezenin kendisiyim artı dinle diye yapılmadı nice böyle şarkı umrunda olurdum belki yanımda kalsaydın hayatın hayatımdı ellerimden kaydı yüzüne bakamadım gözlerim yaşardı belki böyle dağıtmazdım babam yaşasaydı istiyorum gökyüzünü simsiyaha boyamak belki hiçbi zaman böyle bi sabah olamaz düşünmeye gerek yok bir sadece yap yaşamamın tek sebebi belki de hiphop