Miód to najsmaczniejszy z naturalnych leków o ogromnym spektrum działania. Ten specyfik używany był jako środek leczniczy w medycynie wszystkich narodów, które miały z nim kontakt (począwszy od starożytnych Egipcjan). Odkrycie jego obecności w grobowcach egipskich pokazało, jak jest trwały, ponieważ zachował swoją wartość i wciąż był zdatny do użycia. Pierwszy dokument o używaniu miodu jako środka leczniczego pochodzi sprzed czterech tysięcy lat. Łatwość przyswajania miodu zależy od substancji o charakterze hormonalnym wykrytej w nim w 1948 roku. Badania przeprowadzone w następnych latach wykazały, że mamy tu do czynienia nie z jednym rodzajem substancji czynnej, ale z całym zespołem takich substancji. Mają one tę właściwość, że pobudzają narządy do wzmożonej pracy. Umożliwia to większe wykorzystanie wartości energetycznej cukrów zawartych w miodzie (są to głównie cukry proste: fruktoza i glukoza, wchłaniane bezpośrednio do krwi i wpływające korzystnie na pracę serca oraz całego układu krążenia).