Sure tevhit inancının doğruluğunu ve peygamberlik müessesesinin gerçekliğini ispatlamayı hedeflemektedir. Genel olarak Yahudilerin Hazreti Meryem ve Rabbinin bir mucizesi olan oğlu İsa Mesih hakkındaki iftiralarının reddedilmesi, Zekeriyya aleyhisselama ihtiyar olmasına rağmen oğlu Yahya’nın verilmesi ve bazı peygamberlerin davet yolunda harcadıkları çaba dile getirilmekte aynı zamanda inkar edenlerin ve iyilik yapanların ahiretteki durumundan bahsetmektedir. Mushaftaki sıralamada on dokuzuncu, iniş sırasına göre kırk dördüncü suredir. Habeşistan'a yapılan ilk hicretin öncesinde Mekke'de Hazreti Peygambere -selam üzerine olsun- indirilmiştir. İlk hicret eden Müslümanlar da Habeşistan kralı Necaşi'nin huzurunda bu sureden ayetler okumuşlar ve Hristiyan olan kral bu sözlerin kusursuz doğruluğundan etkilenerek duygulanmış, ülkesinde Müslümanların yaşamasına izin vermiştir.