تولد زمین حتی اگر تولد تو نیز بود زمان حتی اگر در آغوشت خود را عریان می کرد و به هر سویی به ساز تو می رقصید جهان حتی اگر دیوانگی هزاران سال را بر تو پنهان می کرد زمین و زمان ممکن نبود آدمی را به اشتباهی روشن کند و هزاران هزار گردش مداوم بیهودگی هایش را بر تابد اگر ابدیت بر تو تسلیم بود با تکرار شکست های آدمی و اقرار جسورانه اش به عاشقانه بیهوده زیستن را چه می کردی؟