نامش الهه است. ولي نميدانم چطور توصيفش کنم. الهه شرق و غرب؟ الهه آسمان ها؟ يا شايد هم الهه آسمان بنفشي که به هنگام سپيده دم طلوع خورشيد در چشمهايم گسترده ميشود؟ نميدانم. تصميم گرفتن خيلي برايم سخت شده. ولي آيا او اصلا اين ها را حس ميکند؟ بعضي وقت ها فکر ميکنم که هردويمان يک حس داريم. حسي به رنگارنگي رنگين کمان هفت رنگ. حسي به زيبايي آغوش دلتنگي. حسي به گرماي دلنشين خوردن يک فنجان قهوه که کمي شيرين شده است. گاهي وقت ها دوست دارم او را «الهه من» صدا بزنم. شايد روزي جرأت اين را پيدا کنم تا جمله "دوستت دارم الهه من" را بر زبان جاري سازم و براي بار ميليونيوم به او بگويم که قلبم فقط و فقط براي اوست.